به نقل از «ایلنا»

بیشتر خوانندگان دهه هفتاد ادای داریوش، ابی و قمیشی را در‌می‌آوردند/ صدای علیرضا افتخاری استثنایی‌ست که موسیقی ما به خود دیده/ همه امکانات را در اختیار خواننده‌ای که صدایی متفاوت دارد، قرار می‌دهم

تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۴۱۷۲۶

به گزارش خبرنگار ایلنا، فریدون خشنود در دهه‌های قبل با همکاری خوانندگان و موسیقی‌دانان و ترانه‌سرایان مختلف آثار متعددی در حوزه پاپ تولید کرده است. او در اواسط دهه پنجاه در نظرسنجی مجله جوانان،  محبوب‌ترین آهنگساز ایرانی شناخته شد که رتبه‌هایی بالاتر از بابک بیات و ناصر چشم‌آذر را به خود اختصاص داد. پس از او انوشیروان روحانی رتبه دوم این نظرسنجی مردمی را به خود اختصاص داده بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خشنود که موسیقی را نزد حشمت سنجری آموخته و یکی از پرکارترین هنرمندان دهه پنجاه بود،‌ در سال 1357  برخلاف بسیاری از همنسلانش ترک وطن نکرد و در ایران ماند و در شرایط بحرانی دهه اواخر پنجاه به اتفاق رضا رویگری آهنگ یا سرود ماندگار «الله الله» را ساخت. خشنود از آن مقطع تاکنون هرچه گذشته کم‌کار و کم‌کارتر شده است.

شما در دهه پنجاه یکی از محبوب‌ترین آهنگسازان بودید و با اغلب خوانندگان مطرح پاپ همکاری کرده‌اید اما بعدها کم‌کار شدید. دلیل این انزوا چیست؟

فضای هنری و وضعیت موسیقی در آن دوران تا این حد به هم ریخته نبود. اینطور نبود که هرکس خودش را خواننده و نوازنده و آهنگساز بداند. ما نوازندگان چیره‌دست و توانمندی داشتیم که خوانندگان فقط با آنها کار می‌کردند. من هم در آن سال‌ها و با آن خوانندگان همکاری کردم و آثارم گواهی بر این موضوع است.

در آن سال‌ها فضای موسیقی چه ویژگی‌ داشت؟

محیط بسیار آرام بود و آدم‌‌ها با یکدیگر مهربان بودند و فضا بسیار بسیار حرفه‌ای بود. متاسفانه بعدها موسیقی به طور کلی عوض شد. دلیلش هم این بود که بزرگان موسیقی و افراد کاربلد اجازه فعالیت نداشتند و به خواننده‌ها نیز اجازه خواندن داده نمی‌شد. برخی در این فضا مهاجرت کردند و برخی ماندند و منزوی شدند.

از اواخر دهه شصت و دهه هفتاد، پس از وضع قوانین مشخص، موسیقی، بخصوص گونه پاپ فصل جدیدی را آغاز کرد.

بله اما آن فصل با صداهای تکراری و ادا درآوردن آغاز شد. در آن مقطع  داریوش،‌ ابی،‌ ستار و سیاوش قمیشی خوانندگان مورد توجه بودند و خوانندگان جدید از آنها تقلید می‌کردند. در کل اوضاع فاجعه‌باری بود و آغاز بدی داشتیم. البته مردم ما هنردوست هستند و همین علاقه باعث می‌شد آثار تولید شده را ولو از سر کنجکاوی بشنوند، حال برخی را کنار می‌گذاشتند و عده‌ای را دنبال می‌کردند. اما می‌توان گفت خیلی از خوانندگان با صدای طبیعی خود نمی‌خواندند. برخی ابی شدند و بعضی سیاوش قمیشی. این وضعیت باعث شد از  فضای موجود زده شوم. با خودم فکر کردم فعالیت کنم که چه اتفاقی بیفتد؟ اگر با همان خوانندگان همکاری می‌کردم و به آنها آهنگ می‌دادم باعث سرافکندگی خودم بود زیرا من با اسطوره‌های موسیقی همکاری کرده‌ بودم.

 چه شد که به موسیقی بازگشتید؟

من تن به همکاری با خوانندگان دهه هفتاد ندادم تا اینکه برای فعالیت دوباره به من پیشنهاد همکاری دادند. در ادامه با خودم فکر کردم اگر قرار است فعالیت کنم باید شخصا خواننده تربیت کنم و آن خواننده باید صدای متفاوتی داشته باشد.

آن خواننده چه کسی بود؟

آن خواننده «م . ح» بود و من با او صمیمانه مانند برادر کار می‌کردم چون صدای خوبی داشت. تصورم این بود که می‌‌تواند جایگاه مناسبی برای خودش داشته باشد. مدت زمان بسیاری را با او سپری کردم اما در تولید آخرین آلبوم متوجه شدم اخلاقیات ایشان تغییر کرده است و او را کنار گذاشتم.

احتمالا صدای ایشان ماندگار نشد؟

مشکل این افراد این است که تصور می‌کنند زمانی که به جایگاه مشخص می‌رسند دیگر همه چیز تمام شده و مطرح شده‌اند. ایشان باید چند آلبوم بیرون می‌داد و معرفی می‌شد اما این اتفاق نیفتاد. در این میان دلم برای زحماتی که کشیدم، می‌سوزد.

شما با علیرضا افتخاری هم همکاری‌ داشته‌اید.

بله با ایشان نیز همکاری کرده‌ام و حاصل آن چهار آلبوم است. آن آلبوم‌ها بسیار موفق بودند و مورد استقبال مردم قرار گرفتند. اما بعدها از ایشان جدا شدم. بی‌اغراق می‌گویم که صدای آقای افتخاری یکی از صداهای بسیار استثنایی‌ست که موسیقی ما به خودش دیده. صدای ایشان بسیار دلنشین است و تحریرها و ویبره‌های بسیار خوبی دارد. او خواننده‌ای بسیار توانمند و قدرتمند است. در استودیو آنچه که می‌گفتم را فوری می‌گرفت و اجرا می‌کرد. در کل انسان بسیار باهوشی است.

قصد همکاری مجدد با او را ندارید؟‌

تصمیم این است که با هم همکاری کنم اما کمی مشغله کاری دارم. امیدوارم این فرصت دست دهد تا بازهم با علیرضا افتخاری آثاری جدید ارائه دهم. زندگی من موسیقی است و موسیقی زبان من است و نمی‌توانم رهایش کنم.

چگونه با خوانندگان مورد نظرتان همکاری می‌کنید؟

پیشنهادهای بسیاری در این زمینه وجود دارد و خوانندگان بسیاری از من آهنگ می‌خواهند. من در پاسخ به آنها می‌گویم آهنگ نمی‌فروشم زیرا آهنگ‌هایی که می‌سازم مانند بچه‌های من هستند. به آنها می‌گویم من برای ساخت آهنگ‌ها زحمات بسیار می‌کشم و زمان صرف آنها می‌کنم، لذا آنها را مال خودم می‌دانم.

یعنی هر خواننده‌ای از شما آهنگ بخواهد از او پول نمی‌گیرید؟

نه هر خواننده‌ای. من به صدای واقعا متفاوت و زیبا توجه می‌کنم و از خواننده‌ای که واقعا صدایی متفاوت و استثنایی دارد و تقلید نمی‌کند، حمایت می‌کنم. به چنین شخصی همه چیز می‌دهم و مکانات لازم ازجمله استودیو و ارکستر در اختیارش می‌گذارم. برای دریافت مجوز خودم کارهای مربوط به وزارت ارشاد را انجام می‌دهم و برای او آلبوم تولید می‌کنم تا اگر حق اوست روی استیج برود.

از چه زمانی به حمایت از خوانندگان پرداخته‌اید؟

این رویه از اوائل انقلاب وجود داشته، حالا هم همینطور است و در آینده نیز با همین شیوه فعالیت خواهم کرد.

در حال حاضر با چه خواننده‌ای همکاری می‌کنید؟

خواننده‌ای را مدنظر دارم که صدای خوب و متفاوتی دارد و امیدوارم فرصتی باشد تا طی همکاری، او را به علاقمندان موسیقی معرفی کنم.

کیفیت کار خوانندگان فعلی را چگونه می‌بینید؟

صدای اغلب خوانندگان شبیه هم است و در میان آنها نمی‌توان صدای متفاوتی یافت.

خیلی‌ها در دهه پنجاه مهاجرت کردند. چرا شما نرفتید؟

من در آن مقطع تشکیل خانواده داده بودم و دو فرزند داشتم و فرزند دیگرم طی انقلاب اسلامی متولد شد. تصورم این بود که رفتن من زندگی بچه‌هایم را نابود می‌کند زیرا ما نمی‌دانستیم چه کنیم و قرار است چه اتفاقی بیفتد و بچه‌ها در حال تحصیل بودند. ضمن اینکه من آب و خاکم را دوست دارم و به میهمنم عشق می‌ورزم. به همین دلیل ترجیح دادم در ایران بمانم. در زمان انقلاب هرکس به نوعی خدمت می‌کرد و من نیز وظیفه خودم دانستم طی انقلاب حرکتی کنم که سرود یا آهنگ «الله اکبر» یا «الله الله» را با همکاری آقای رضا رویگری ساختم که تولید آن اثر نیز دشواری‌های بسیاری در پی داشت. زیرا نوازنده‌ای نبود و استودیوها تعطیل بودند و وضعیت اجتماعی مملکت متشنج بود.

منبع: ایلنا

کلیدواژه: انقلاب اسلامی موسیقی موسیقی پاپ وزارت ارشاد ترانه آهنگسازی تنظیم خانه موسیقی دفتر موسیقی بابک بیات انوشیروان روحانی پیروزی انقلاب خواننده ای دهه پنجاه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۴۱۷۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تنظیم متفاوت از یک قطعه موسیقی نواحی ایران

مهدی وجدانی آهنگساز و رهبر ارکستر قطعه «DONDOBAY» دوندوبای را با تنظیم متفاوت منتشر کرده است.

به گزارش ایسنا، مهدی وجدانی آهنگساز و رهبر ارکستر درباره این کار توضیح داد: قطعه «DONDOBAY» براساس موسیقی شمال خراسان است که این قطعه را برای کوارتت زهی که شامل دو ویلن، یک ویولا و یک ویلنسل تنظیم و سعی کردم که به ساختار و بافت اثر لطمه‌ای وارد نشده و آن را حفظ کنم. همچنین در یک بخش‌هایی نیز سعی کردم در تنظیم از فرهنگ و آیین موسیقی آن منطقه استفاده کنم. به هر حال همه ما می‌دانیم که آن‌ها در این قطعه علاوه بر موسیقی که با دوتا خراسانی اجرا می‌کنند، رقص‌هایی همانند رقص چوب نیز دارند و سعی کردم که این قطعه را نوعی تنظیم کنم که بتوانیم آن ریتم و رقص‌ها را نیز با هارمونی مدرن بشنویم.

مدرس آکادمی هنرهای مدرن استانبول ادامه داد: بحث موسیقی شمال خراسان را نیز تمام مردم ایران می‌دانند که از قدیم مهد فرهنگ و تمدن بوده و به دلیل وسعت جغرافیایی که داشته، سرشار از موسیقی و فرهنگ بوده و همینطور فرهنگ کتبی شفاهی همانند شاهنامه، لیلی و مجنون، شاه‌صنم و... که آن‌قدر خراسان گسترش داشته که موسیقی آن شامل خراسان شمال، شرق، جنوب است، به دلیل اینکه در آن منطقه، اقلیت‌های کرد، ترک، ترکمن و دامنه وسیعی از این گویش‌ها هستند، سبک‌های مختلف موسیقی نیز در آن منطقه وجود دارد و به همین علت بخش خراسان و موسیقی آن حائز اهمیت بوده است.

او اضافه کرد: از دوران موسیقی کلاسیک و دوره رمانتیک مشاهده می‌کنید ریشه اکثر موسیقی‌های آن دوره، بر اساس موسیقی‌های فولک یا محلی آن بوده که نمونه‌های آن در آثار بتهوون، برامز، فرانس شوبرت و... بوده است. منشاء اصلی موسیقی تمام آهنگسازان کلاسیک و معاصر، به موسیقی محلی، فولک و نواها و آواهایی که در آن زمان داشتند، برمی‌گردد.

وجدانی همچنین گفت: به نظرم شنیدن موسیقی‌های فولکلور که در هر بخشی از کشور و شنیدن آن‌ها با تنظیم‌های جدید، می‌تواند سرآغاز اتفاق جدید در موسیقی کشور باشد به دلیل اینکه این آثار قابلیت این را دارند که این ملودی‌ها برای ارکستر سمفونیک و یا ارکستر ملی تنظیم شوند و این آثار بسیار جذاب و شنیدنی خواهد بود چرا که قطعا این‌ها در بن مایه ایرانی‌ها بوده و با این قطعات ارتباط می‌گیرند.

رهبرارکستر MSA استانبول در پایان نیز گفت: این قطعات را با ساختار مدرن و معاصر تنظیم کردم، قطعا اگر از سازهای اصیل ایرانی استفاده می‌کردم، شاید حس و حال آن تغییر پیدا می‌کرد. به شخصه علاقه داشتم که قطعات را به صورت مدرن تنظیم کنم یعنی جغرافیای آن را مقداری جهانی ببینم. به همین علت، سازها را در کوارتت زهی آوردم که که تماما سازها کلاسیک هستند.

انتهای پیام